30 gevonden resultaten

1. Zelfstandige mee in eenheidsstatuut

   Terwijl de verschillen tussen arbeiders en bedienden weggewerkt wordt, groeit te kloof met "de zelfstandigen". Waarom kan iemand die werkt voor zijn eigen firma, niet op dezelfde manier mee doen met de belastingen en sociale zekerheid.

   Bijvoorbeeld: Een zelfstandige die zonder werk valt, betaalt zijn sociale bijdragen gewoon door, maar kan niet gaan stempelen.

   Geen schijnzelfstandigheid meer. Ofwel richt je een vennootschap op, en ben je een "gewone werknemer" van je vennootschap. Ofwel werk je voor iemand anders zijn vennootschap.

   6 stemmen

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   2 reacties  ·  Loopbanen  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

2. De werkloosheidsval uitschakelen

   Om te vermijden dat mensen decennia lang (en in sommige families kan dat generaties lang zijn) in de werkloosheid blijven hangen, zou men een krachtiger activeringsbeleid moeten hanteren, waarbij werklozen ofwel actief werkzoekend, ofwel opleidingvolgend, ofwel vrijwilligerswerk zouden moeten doen.
   Ook zou men werkloze jongeren heel actief moeten aanmanen om niet in de werkloosheidsval te trappen (een vervangingsinkomen krijgen dat nauwelijks lager is dan het minimuminkomen). Oudere werknemers daarentegen zouden kansen moeten krijgen om hun loopbaan rustig af te bouwen door deeltijds te gaan werken met een of andere aanmoedigingspremie, die het voor hen haalbaar maakt om zo toch actief te blijven op de arbeidsmarkt zonder opgebrand te raken, of te weinig financiële middelen te hebben.

   Om te vermijden dat mensen decennia lang (en in sommige families kan dat generaties lang zijn) in de werkloosheid blijven hangen, zou men een krachtiger activeringsbeleid moeten hanteren, waarbij werklozen ofwel actief werkzoekend, ofwel opleidingvolgend, ofwel vrijwilligerswerk zouden moeten doen.
   Ook zou men werkloze jongeren heel actief moeten aanmanen om niet in de werkloosheidsval te trappen (een vervangingsinkomen krijgen dat nauwelijks lager is dan het minimuminkomen). Oudere werknemers daarentegen zouden kansen moeten krijgen om hun loopbaan rustig af te bouwen door deeltijds te gaan werken met een of andere aanmoedigingspremie, die het voor hen haalbaar maakt om zo toch actief… Meer

   5 stemmen

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   0 reacties  ·  Loopbanen  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

3. Herorientatie tewerkstelling ambtenaren

   Ik zou voorstellen om ambtenaren enkel nog uit probleemgroepen te halen en enkel voor een bepaalde tijd: concreet zou ik vooral jongeren aantrekken om hen werkervaring te geven en 50+ers omdat ze anders moeilijk aan werk geraken. Dit zou ik doen aan een relatief lage verloning. Dit alles kan de overheidsfinancien helpen en tegelijk komen de zwakkere groepen aan bod. De sterkere groepen kunnen normaal wel een job vinden in de prive.

   5 stemmen

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   1 reactie  ·  Loopbanen  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

4. een betaalbaar pensioen

   Keuze voor een betaalbaar pensioen
   ‘Pensioen’ is een netelig probleem : het roept tegenstellingen op tussen generaties, het schept problemen voor de betaalbaarheid, het is ook een zorgprobleem: een groeiende mate van afhankelijkheid, een afnemende mate van beschikbaarheid voor economische prestaties.
   Dit kan structureel worden aangepakt.

   (dit is een persoonlijke visie, maar combineert een aantal voorstellen uit het impulsdebat. het bevat voorstellen om te 'besparen' maar past ook in een visie die pleit om overheidsinspanningen en bedrijfsinspanningen afzonderlijk te evalueren, op efficientie en op hoogte. dit moet vergelijkingen mogelijk maken, waardoor ook consument en ondernemingen hun verantwoordelijkheden kunnen opnemen.)

   Er is een visie nodig die over de generaties heen opteert voor activering waar mogelijk, een imputatie van de kosten waar het kan, een solidariteit waar die bestaat… een visie die de levensloop repecteert en de lasten ervan ook verdeelt, over de economische activiteit (niet noodzakelijk alleen loonlast) en de fiscaliteit (deels ook op basis van solidariteitsbijdragenbv. op arbeid)

   De levensloop.
   We stellen vast dat de ‘economisch beteren’ ook een hogere levensverwachting hebben, en dus ook een langere duur pensioenlast.
   We stellen ook vast dat de gepensioneerden rechtstreeks en onrechtstreeks relatief veel bijdragen tot de privéconsumptie (beroepskosten of investeringen bv. Bouwen dienen niet meegerekend). Ze hebben vaak meer dan 100% van hun inkomen nodig en dragen bij in tewerkstelling, directe en indirecte belasting, financiering… Het moet dan ook mogelijk zijn om een redelijk basisinkomen te financieren, op basis van de bijdrage eigen leeftijdscategerie … Langer leven is dan ook geen maatschappelijk onoverkomelijke last: ook qua gezondheidszorg is de langere gezonde levensduur kompenseert deels ook iets hogere (netto) kosten op het einde van het leven.
   Wat nu de inkomstendeel betreft die uit de actieve loopbaan moeten komen, is een grotere afhankelijkheid van bancaire financiering een bedreiging voor de aanpassing aan kosten van index en groei, dus ook van het vermogen om vanuit eigen leeftijdsgroep tot dat basisinkomen bij te dragen.
   Bij 3% groei en een rente die alleen inflatie compenseert bv. en bij de actuele levensverwachting en zonder ‘solidariteit’ (wie voortijdig overlijdt financiert overlevenden ) levert retributie 4x meer inkomen dan wat kapitalisatie opbrengt (zonder fiscale tussenkomsten) .
   Deels ‘basisinkomen’ kan ook bijdragen tot die deelname in inflatie en groei. Maar een inhouding op loon voor pensioenretributie blijft wenselijk . Die kan deels gaan naar extra basisinkomen… zodat de armoedegrens kan worden bereikt. Voor het overige kan ze motiverend werken voor contractuele arbeid: opbouw van inkomenszekerheid.
   Het deel boven de armoedegrens kan dan wel evenredig met de bijdragen, maar moet rekening houden met de levensverwachting die bij hogere inkomens beduidend hoger ligt. Het basisinkomen is natuurlijk niet evenredig met de inkomsten uit het verleden, waardoor het asociale effect van hoger loopbaaninkomen is hoger pensioen enigszins wordt teruggeschroefd.
   Dit zou dan leiden tot een beter minimumpensioen, maar ook motiveren om pensioenrechten op te bouwen. In vergelijking met privé kapitaliatie/verzekeringscontracten heeft dat een veel beter rendement. Bovendien is de fiscale bevoordeling van die commerciele pensioenproducten in die context niet te verantwoorden: het komt alleen de financiele instellingen ten goede, en is ronduit schadelijk voor fiscale inkomsten nu en in de toekomst...
   Ook de hogere overheidspensioenen kunnen aangepast worden aan de per inkomenscatercategorie te verwachten pensioenjaren. De overheid kon en kan wellicht iets goedkoper aanwerven, door uitzicht op royale pensioenen. Maar dit voordeel dient wellicht aangepast aan de inkomensniveaugebonden pensioenjarenverwachting…
   Indien men het aantal pensioenjaren per inkomenscategorie nu 20% tot 40% hoger inschat, zou men mijns inziens, terecht het deel boven het bestaansminimum mogen verminderen zonder afbreuk te doen aan het vooruitzicht op een goed overheidspensioen. De netto- jaarlast voor de overheidspensioenen zou op die manier met 10% kunnen worden verminderd.
   Individuele Pensioenrechten erkennen…
   De pensioenrechten zouden wel virtueel ‘gekapitaliseerd’ kunnen worden. Daarmee bedoel ik dan dat er individueel trekkingsrechten op de retributie moeten worden erkend: dit lost mijns inzien het intergenerationeel probleem op: ‘iedereen spaart voor zijn eigen pensioen’ . Nu bestaat de indruk dat de jongere generatie moet ‘opdraaien’ voor de pensioenen van de ouderen. Het besef moet groeien dat ze ook aan de beurt komen,endaarop kunne vertrowen. De gunstige gevolgen voor het maatschappijmodel van dergelijke ‘kapitalisatie’ die tegelijk ‘retributie’ is moet worden erkend…
   Die trekkingsrechten zouden kunnen de vorm aannemen van een echte ‘sociale munt’ en ze zouden ook kunnen aangewend worden in sociaal overleg…om groepsbelangen of individuele noden in functie van carriereplanning of financieel op te vangen, in overleg met de sociale partners…
   Gelijke kansen op arbeid , ook voor de hogere leeftijdscategorieen spelen ook een belangrijke rol: de keuze tussen de actieve loopbaan naar niet-actieve periodes of pensioen is ook een belangrijke factor waarbij ook eigen keuzes kansen moeten krijgen. Een persoonlijk ‘rugzak’ van ‘sociale munteenheden’ kan ook daarbij een positieve rol spelen…

   Keuze voor een betaalbaar pensioen
   ‘Pensioen’ is een netelig probleem : het roept tegenstellingen op tussen generaties, het schept problemen voor de betaalbaarheid, het is ook een zorgprobleem: een groeiende mate van afhankelijkheid, een afnemende mate van beschikbaarheid voor economische prestaties.
   Dit kan structureel worden aangepakt.

   (dit is een persoonlijke visie, maar combineert een aantal voorstellen uit het impulsdebat. het bevat voorstellen om te 'besparen' maar past ook in een visie die pleit om overheidsinspanningen en bedrijfsinspanningen afzonderlijk te evalueren, op efficientie en op hoogte. dit moet vergelijkingen mogelijk maken, waardoor ook consument en ondernemingen hun verantwoordelijkheden kunnen opnemen.)

   Er… Meer

   4 stemmen

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   0 reacties  ·  Loopbanen  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

5. resoluut kiezen voor gelijke kansen op tewerkstelling

   Gelijke kansen zijn een mensenrecht. Voor inkomenskansen moet een gelijke kans ook op de arbeidsmarkt. Dit betekent voor mij dat de staat de ondernemingen moet betalen, in de mate dat ze een betere kans bieden voor de werkkans-armen. Overigens is dat geen kost, maar een besparing.
   Europa dringt er ook op aan, jongeren bv. Een betere kans te bieden op de arbeidsmarkt. Ik ben wel pro… maar niet voor die aanpak. Systematisch een grote groep bevoordeligen waarvan een aantal wel een redelijke kans heeft , maar anderen nog steeds onvoldoende via een matige veralgemeeende loonlastverlaging is niet kostenefficient : Men moet de loonkostverlaging zo bepalen in de tijd en in de hoogte, dat voor zeer gedetialleerde statisch gezien ‘probleemsubgroepen’ de aanwerving dermate intressant is dat een reele kans gecreerd wordt voor iedereen. Zo kan men onderscheid maken tussen ervaring of niet, man of vrouw, leeftijdscategorie, loonniveau, ervaring, handicaps, enz. Men kan bv. Starten met een bv. 100-tal groepen waar men problemen vasstelt, en inschatten welk loonkostenverlaging (hoogte en duur) voor de groep aanbevolen is, om de tewerkstellingskans op gelijke hoogte te brengen: voor sommigen zal dat misschien 80% van de loonkost zijn en misschien ook nog meerdere jaren , degressief… Voor anderen is 1 jaar en 20% al voldoende, of gewoon een aanwervingsspremie…
   Als men op die manier de loonkosten met 20% verlaagd kan men wellicht iedereen een gelijke kans bezorgen... Ook wordt het uitstappen uit de arbeidsmarkt, voor een bepaalde periode bv. Makkelijker, als men weet dat men daarna nog een degelijke en gelijke kans heeft om terug in te stappen. Zeker als men daarnaast ook zeker is van een basisinkomen, of een ‘rente’ op geleverde prestaties (actualisering van bestaande pensioenrechten, inleveren moet ook kunnen als aanvulling naast basisinkomen voor niet-actieve loopbaanperiodes, voor bv mantelzorg)
   20% loonkostenverlaging door dergelijke gerichte subsidiering is de makkelijkst te controleren en efficientste methode om een kansengelijkheid te bieden om in- of uit de arbeidsmarkt te stappen.
   Er komen meer mensen op de arbeidsmarkt, sommigen kunnen ervoor kiezen tijdelijk eruit te stappen…wetend dat ze daarna een gelijke kans hebben. De totale loonmassa zou niet verlagen. Wel komen 15% mensen bij in de arbeidsmarkt- ouderen én jongeren- een kans ook voor bv. 5% eruit te stappen, bewust van een glijke kans om daarna terug aan de slag te gaan : ‘een gelijke kans’, dat zo het gemiddelde loonpeil wellicht ook met 5% verlagen. De productie zou ook bv met 5% stijgen. De loonlastenverlaging (en minder de loonpeilverlaging) zou ook rechtstreeks aan de staat te goed komen : indien 1/3 van de loonlastenverlaging naar de staat gaat( eigen personeel), 1/3 van de resterende 67% gerecupereerd wordt door extra bedrijfswinst/bedrijfsomzet dan is 55,5% al terugverdiend…
   Reken erbij ook nog de belasting op de extra inkomens uit personenbelasting en de extra BTW ontvangsten, de extra inkomens voor de sociale solidariteitsverzekering, en de besparingen op ordehandhaving of gezondheidszorg dan is die loonlastenverlaging ruimschoots terugverdiend.
   Neveneffect, mens zal ook tot het besef komen dat gelijke kansen op tewerkstelling creeren in het onderwijs moet geanticipeerd worden…en dat dat de sleutel is om de maatschappelijke kosten en baten te beheersen.

   (basicincomelabel@skynet.be: basisinkomen (betaling door staat),combineren met een rechtenopbouw , op basis van ontvangen loon(betaling bedrijf ), is een model, waaraan de bestaande systemen kunnen getoets worden, lacunes en excessen opgespoord, en de inspanningen voor gelijke kansen en duurzaam loon, gewaardeerd kunne worden op niveau van staat en bedrijf. Kan daardoor ook als consumerlabel en/of CSR (corporate social responsibility) dumping op basis van ongelijkheid of verloningstekorten voorkomen.

   Gelijke kansen zijn een mensenrecht. Voor inkomenskansen moet een gelijke kans ook op de arbeidsmarkt. Dit betekent voor mij dat de staat de ondernemingen moet betalen, in de mate dat ze een betere kans bieden voor de werkkans-armen. Overigens is dat geen kost, maar een besparing.
   Europa dringt er ook op aan, jongeren bv. Een betere kans te bieden op de arbeidsmarkt. Ik ben wel pro… maar niet voor die aanpak. Systematisch een grote groep bevoordeligen waarvan een aantal wel een redelijke kans heeft , maar anderen nog steeds onvoldoende via een matige veralgemeeende loonlastverlaging is niet kostenefficient : Men… Meer

   3 stemmen

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   0 reacties  ·  Loopbanen  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

6. Overlevingspensioenen aan weduwen en weduwnaars vervangen door hogere wezenbijslag

   Het overlevingspensioen is ontstaan vanuit het idee dat aan vnl. weduwen (die meestal vroeger niet gewerkt hadden) een inkomen moest geboden worden zodat zij verder voor hun kinderen konden zorgen die wees geworden waren.
   In de huidige samenleving kunnen weduwen (en weduwnaars) evengoed blijven werken (of beginnen werken als ze voorheen een luxeleven hadden) en kan de wezenbijslag best verhoogd worden zodat zij (en ook gescheiden ouders waarvan de ex-partner overleden is) ondersteund worden omdat de kinderlast zwaarder doorweegt in een éénoudergezin. Momenteel worden éénoudergezinnen (waarbij één van de ouders van de kinderen overleden is na een scheiding) immers gediscrimineerd in de pensioenwetgeving.

   Het overlevingspensioen is ontstaan vanuit het idee dat aan vnl. weduwen (die meestal vroeger niet gewerkt hadden) een inkomen moest geboden worden zodat zij verder voor hun kinderen konden zorgen die wees geworden waren.
   In de huidige samenleving kunnen weduwen (en weduwnaars) evengoed blijven werken (of beginnen werken als ze voorheen een luxeleven hadden) en kan de wezenbijslag best verhoogd worden zodat zij (en ook gescheiden ouders waarvan de ex-partner overleden is) ondersteund worden omdat de kinderlast zwaarder doorweegt in een éénoudergezin. Momenteel worden éénoudergezinnen (waarbij één van de ouders van de kinderen overleden is na een scheiding) immers gediscrimineerd… Meer

   3 stemmen

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   0 reacties  ·  Loopbanen  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

7. Zie hieronder

   Pensioenleeftijdsbepaling lijkt me een medische aangelegenheid (op voorwaarde dat het controleerbaar blijft).
   In het licht van minder jobs voor meer mensen lijkt het billijker pensioen los te koppelen van al dan niet succesvol zijn op de arbeidsmarkt. Ik ben dan ook voorstander van een basisinkomen voor pensioengerechtigden.

   3 stemmen

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   0 reacties  ·  Loopbanen  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

8. Pensieondebat, reactie op repliek op het voorstel van wouter De Vriendt

   Omdat de reactie niet bleek te werken, een aparte reactie...

   k heb het al in alle versies uitgeschreeuwd (en zeg het al lang, lang voordat Wouter DV met zijn voorstel kwam): het is veel ingewikkelder. Een oplossing moet veel genuanceerder zijn. En daarbij ook eenvoudig te begrijpen.
   1. Het gelijk bejegenen van alle 'soorten" werknemers is een goede zaak wat betreft het basispensioen. Deze uitkering is gebaseerd op menswaardigheid en behoeft geen hokjesmentaliteit. Ze is zeker een element om de armoede te bestrijden, maar meer ook niet. Voorbeeld: als alle mensen een minimum uitkering krijgen, gaan - bijvoorbeeld - de huurprijzen zich daaraan afspiegelen.
   2. Zelf zorgen voor een pensioen is ook een goede zaak. Mensen die het geluk hebben om gezond en werkend de pensioenleeftijd te bereiken hebben recht op pensioen. Ondertussen zijn zij gedurende hun carrière solidair geweest met de zwakkeren die genoemd geluk niet hadden. Nochtans kan er meer eigen inbreng gevraagd worden om de eigen verantwoordelijkheid inzake het opbouwen van een pensioenrecht wat op te krikken door kapitalisatie. Geen kapitalisatie van bedragen maar van gewerkte uren (geen dagen, weken, maanden of jaren om zoveel mogelijk gelijk te bejegenen). Sociale partners en de overheid kunnen vastleggen hoeveel gewerkte uren recht geven op een basispensioen. Eens dat aantal uren bereikt (ongeacht de leeftijd) krijgt men haar/zijn individuele uitkering (afschaffing van de notie 'gezin').
   3. Hoeveel die uitkering moet bedragen kan berekend worden volgens het huidige systeem: alle gewerkte en gelijkgestelde uren en het daarbij horende brutoloon optellen en het ene door het andere delen. De uitkomst is het gemiddelde bruto uurloon dat over de ganse pensioenloopbaan verdiend is (pensioenuurloon). Omzetten naar een maandbedrag is ook niet zo moeilijk: pensioenuurloon x maximaal toegestane wekelijkse arbeidsduur (NAR) x 52 : 12. Dit maandbedrag is zoals gezegd bruto en dus belastbaar in de personenbelasting.
   4. Correcties in de marge:
   a. Vanaf de eerste tewerkstelling (voor mijn part al als babysitter of als jobstudent) kan men zijn gewerkte uren aangeven en er (weliswaar een zeer kleine) pensioenbijdrage op betalen.
   b. Wenst men op pensioen te gaan op een algemeen aanvaarde leeftijd (thans 65) en heeft men op dat moment onvoldoende uren gewerkt, dan moet het mogelijk zijn om toch een uitkering te bekomen, zij het gecorrigeerd met een regel van drie (gewerkte uren/nodige pensioenuren). In deze optie is er van een gegarandeerde minimum uitkering geen sprake. Maar men kan wel blijven werken en ondertussen al het gedeeltelijk pensioen innen. blijft iemand doorwerken dan kan hij/zij na een bepaalde periode (vast te leggen bv 1, 2 of 5 jaar) of bij het bereiken van het vereiste aantal gewerkte uren een nieuwe berekening van de uitkering vragen.
   c. Heeft iemand voor de pensioenleeftijd haar/zijn vereiste pensioenuren bereikt dan mag die persoon de uitkering aanvragen. Werkt die nog verder (evenwel zonder het pensioen te innen), dan heeft die bij het bereiken van de pensioenleeftijd recht op een hogere uitkering (weer volgens de regel van drie)
   d. De politici moeten de gelijkgestelde dagen opnieuw evalueren. Een - volgens mij - objectief gegeven is de (on)vrijwilligheid van de gewerkte dagen. Dagen die geen economische meerwaarde hebben (daar zal wel over gediscussieerd worden) zoals feestdagen, verlofdagen, loopbaanonderbreking, ....zouden beter niet meegeteld worden. Door de effectief gewerkte uren en onvrijwillig niet gewerkte uren te nemen bereikt men een betere gelijke bejegening want het onderscheid tussen de sectoren vervaagt. Ook door de werkuren te nemen ipv werkweken of maanden of jaren, vervaagt het onderscheid tussen de sectoren (verschil in wekelijkse werkduur).
   e. Minimum en maximum uitkering. Vermits het gaat over een menswaardig basispensioen is een individuele uitkering best begrensd. Met het al dan niet samenwonen of gehuwd zijn wordt geen rekening gehouden, iedereen gelijk voor de Wet. Hoe laag het minimum en hoe hoog het maximum moet zijn in bedragen is misschien niet nodig om te zeggen. Een percentage van de mediaan van alle pensioenuitkeringen is misschien beter te verdedigen (en hoeft dan ook niet jaarlijks aangepast te worden). Wie voldoende uren opgespaard heeft en -bijvoorbeeld- minder dan 75% van de mediaan aan uitkering heeft, krijgt dan toch die 75 %. Omgekeerd wie meer dan 125 % (op basis van de vereiste uren) uitkering heeft, krijgt die 125% met daar eventueel bovenop het deel waarvoor hij/zij meer uren gewerkt heeft.
   f. De huisvrouwen (en ook die paar huismannen). Thuisblijven voor de kinderen is nobel (veel kinderen zijn daar achteraf zeer blij om) en wellicht opvoedkundig te verdedigen. Maar dat betekend meestal ook: geen poetsvrouw, geen kokkin, geen crèche of onthaalmoeder, enz...Misschien is de tijd rijp om de huiselijke taken die theoretisch ook door derden zouden kunnen uitgevoerd worden gelijk te stellen met gewerkte uren. Dat is niet alles wat een thuisblijvende moeder doet: knuffels geven, opvoeden (alhoewel), in bed stoppen, verhaaltje voorlezen, enz zijn geen taken die normaliter door derden gedaan worden.
   5 Andere pensioenpijlers. Laten we eerst een open deur intrappen: als de middenklasse het goed doet, doet heel de gemeenschap het goed. Wie hard werkt en goed verdiend wil uiteraard ook een beter pensioen. Gezien de begrenzing van het basispensioen, moet er dus een systeem komen om buiten het basispensioen nog een levenslange uitkering te bekomen. Ik ga nu de controversiële toer op: de bijdrage voor het basispensioen zou een percentage van het uurloon moeten zijn, dat niet te hoog is (voer voor wiskundigen) en uitsluitend door de werknemer dient betaald te worden (voer voor de sociale partners). Door deze verschuiving in de financiering van de pensioenen, komt er bij de werkgevers ruimte vrij om een tweede collectieve pensioenpijler te financieren. Pensioenfondsen bestaan al, het is zaak om die te veralgemenen en voor iedereen toegankelijk te maken. De derde pijler is volgens mij aan herziening toe. Jonge mensen zijn niet direct geneigd om een levensverzekering af te sluiten. Pensioensparen via de beurs is niet aan te bevelen. Een mogelijke oplossing ligt in het aantrekkelijk maken van woonsparen in combinatie met hypothecaire voordelen en beleggingsverzekeringen op de lange termijn. Woonsparen is een combinatie van een op jonge leeftijd gesloten overlijdensverzekering (wat later de kans op weigering of verhoogde premie voorkomt) en een termijnspaarrekening met fiscaal voordeel en gegarandeerd spaartegoed. Daarbij wordt de garantie gegeven dat de woonspaarder een hypothecaire lening aan vaste rente kan krijgen ten belope van - bijvoorbeeld- vijf maal het gespaarde bedrag (op voorwaarde dat haar/zijn overlijdensverzekering voldoende hoog is en het onderpand niet hoger geschat is). Voorbeeld: wie € 50.000 gespaard heeft, krijgt een lening van € 250.000 aan een rente die - bijvoorbeeld - 110 % van de rente van de termijnrekening beloopt. Het spaargeld moet dienen om de aankoop- en notariskosten en eventuele verbouwingen te bekostigen. Eens de lening afbetaald (door mensualiteiten of kapitalisatie), kan ten belope van de overlijdensverzekering (die niet samen met de schuld is afgenomen zoals bij een schuldsaldoverzekering) een spaarverzekering toegevoegd worden. Deze kan naar keuze bij pensionering in éénmaal of via lijfrente uitgekeerd worden.

   Tot slot: dit plan kadert ook in een aanpassing/hervorming van de belasting op inkomen. Het geheel wil ik graag uitgebreid toelichten.
   Graag gefundeerde reacties aub.
   Marcel De Beukeleer

   Omdat de reactie niet bleek te werken, een aparte reactie...

   k heb het al in alle versies uitgeschreeuwd (en zeg het al lang, lang voordat Wouter DV met zijn voorstel kwam): het is veel ingewikkelder. Een oplossing moet veel genuanceerder zijn. En daarbij ook eenvoudig te begrijpen.
   1. Het gelijk bejegenen van alle 'soorten" werknemers is een goede zaak wat betreft het basispensioen. Deze uitkering is gebaseerd op menswaardigheid en behoeft geen hokjesmentaliteit. Ze is zeker een element om de armoede te bestrijden, maar meer ook niet. Voorbeeld: als alle mensen een minimum uitkering krijgen, gaan - bijvoorbeeld - de… Meer

   2 stemmen

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   0 reacties  ·  Loopbanen  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

9. Stroomlijning van sociale tegemoetkomingen

   Voor een tegenslag, last of levensgebeurtenis kan men bij honderd en één overheidsinstanties een tegemoetkoming krijgen. Dat is goed, maar de historisch gegroeide bazaar van maatregeltjes loopt de spuigaten uit. Dat heeft als nadeel dat een aantal doelgroepen gemist worden, maar ook dat het onduidelijk is wie waar recht op heeft, en dat werkt jaloezie in de hand en ondermijnt het vertrouwen in het systeem.

   Daarom is het beter het budget voor alle tegemoetkomingen samen te voegen. Bijvoorbeeld alle ondersteuning voor kinderen: de budgetten voor alle officiële (belastings)kortingen en subsidies hier en daar zouden samengevoegd worden en beheerd door het kinderfonds. Alle andere overheidsorganisaties verwijzen dan daarnaar door. Dat heeft als voordeel dat een beter doelgericht beleid gevoerd kan worden, dat transparant en beter controleerbaar is zowel door de burger als vertegenwoordigers van de burger. Bovendien is de burger ook meteen met één loket van alle rompslomp af.

   Voor een tegenslag, last of levensgebeurtenis kan men bij honderd en één overheidsinstanties een tegemoetkoming krijgen. Dat is goed, maar de historisch gegroeide bazaar van maatregeltjes loopt de spuigaten uit. Dat heeft als nadeel dat een aantal doelgroepen gemist worden, maar ook dat het onduidelijk is wie waar recht op heeft, en dat werkt jaloezie in de hand en ondermijnt het vertrouwen in het systeem.

   Daarom is het beter het budget voor alle tegemoetkomingen samen te voegen. Bijvoorbeeld alle ondersteuning voor kinderen: de budgetten voor alle officiële (belastings)kortingen en subsidies hier en daar zouden samengevoegd worden en beheerd door het… Meer

   1 stem

   stem stem stem

   stem

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

   1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

   Je hebt nog over! (?) (Denken…)
   0 reacties  ·  Loopbanen  ·  Bewerk…  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
   Hoe belangrijk is dit voor jou?

   Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

   We zijn blij dat je hier bent

   Log in om feedback te geven

   Ingelogd als (Afmelden)

   Sluiten

   Sluiten

10. Vier vijfden werken.

    Vandaag de dag is het een nationale sport geworden om oudere werknemers die deeltijds willen gaan werken (bvb 4/5) te straffen naar de berekening van hun pensioen toe.Ik vind dit echt niet kunnen. Mensen die langer aan de slag willen blijven en dit via 4/5 proberen te bewerkstelligen moet je niet straffen maar belonen.Per slot van rekening leveren ze al 1/5 van hun loon in. Dat kost de werkgever niets extra aan geld.

    1 stem

    stem stem stem

    stem

    We zijn blij dat je hier bent

    Log in om feedback te geven

    Ingelogd als (Afmelden)

    Sluiten

    Sluiten

    1 stem 2 stemmen 3 stemmen Verwijder stemmen

    Je hebt nog over! (?) (Denken…)
    0 reacties  ·  Loopbanen  ·  Bewerk…  ·  verwijderen…  ·  Beheerder →
    Hoe belangrijk is dit voor jou?

    Not at all Je moet eerst inloggen! Important Je moet eerst inloggen! Critical Je moet eerst inloggen!

    We zijn blij dat je hier bent

    Log in om feedback te geven

    Ingelogd als (Afmelden)

    Sluiten

    Sluiten