Tweede domicilie voor kinderen na echtscheiding
Iedere inwoner heeft één domicilie. Bij kinderen na een echtscheiding is dit, ongeacht de verblijfsregeling, niet anders. Deze hoofdverblijfplaats is ook de plaats waarvan het gemeentebestuur de administratieve stukken voor het kind aflevert (zoals identiteitskaart of reisdocumenten). In principe kan elke ouder die bekleed is met het ouderlijke gezag, deze stukken aanvragen of ophalen. Er bestaat echter geen enkele manier om een te tonen dat jet het ouderlijke gezag hebt, behalve dan dat het kind zijn hoofdverblijf bij jou heeft. In geval van verzuurde relaties tussen beide ouders, gebeurt het dat de ouder waarbij het kind niet zijn domicilie heeft, sommige reisdocumenten niet krijgt van de andere ouder. Hijzelf kan, hoewel hij het ouderlijk gezag heeft, deze stukken toch niet zelf aanvragen of afhalen, behalve na een procedure in kortgeding. Het invoeren van een zgn tweede domicilie (louter administratief) kan hiervoor een oplossing zijn, waardoor beide ouders autonoom hun ouderlijk gezag ook effectief en zonder discriminatie kunnen uitvoeren.
-
Dirk Vos schreef
Ik wil dit idee toch nog eens onder de aandacht brengen. Bijzonder veel gezinnen krijgen te maken met dit soort situaties. Het hoeft niet eens zo problematisch te zijn als de aflevering van administratieve stukken (die enkel kunnen worden aangevraagd door de ouder waarbij het kind gedomicilieerd is). Het gaat ook over het genieten van een aantal sociale voordelen waarbij je domicilie bepalend is. Wanneer een kind co-verblijf heeft bij beide ouders, zal het toch slechts bij één ouder gedomicilieerd zijn. Ook al hebben beide ouders de ouderlijke macht, slechts één van hen kan die i.c. ook effectief ten volle uitoefenen. Het kan volstaan dat er een administratieve vermelding van het tweede adres ingevoerd wordt. Hiervoor is het dan wel noodzakelijk dat eventuele ontzetting uit de ouderlijke macht (iets wat slechts heel zelden gebeurt) door de rechtbank wordt doorgegeven aan de gemeentelijke overheid. Mogelijk is dit gemakkelijk op te lossen door dit bvb te vermelden bij het strafregister, wat in elke gemeente te raadplegen is door de daartoe bevoegde ambtenaar. Twee wetswijzigingen zouden kunnen volstaan om een discriminatie bij de uitoefening van de ouderlijke macht weg te werken en deze aan te passen aan de hedendaagse realiteit.