lineaire aftrek voor kinderen ten laste
Er zijn 7 miljard mensen. Binnen enkele jaren zijn er misschien 10 miljard en daarna nog meer. Het evenwicht tussen mens en natuur is zoek. Voor gorilla's en olifanten is er geen plaats. De ecologische voetafdruk van de mensheid is veel te hoog. Ook in België zal de bevolking toenemen. Dat er in België een onevenwicht is tussen mens en natuur is een eufemisme. Nochtans stimuleren we mensen om veel kinderen te hebben, onder andere via de fiscaliteit. De fiscale aftrek voor het tweede kind is dubbel zo groot als voor het eerste kind. Vanaf het derde kind is de aftrek drie keer zo groot. Wat is daarvan de bedoeling? Een gelijke aftrek per kind, ongeacht het aantal kinderen, of zelfs een degressief systeem, zou veel logischer zijn.
-
dirk vervenne schreef
Beste Jan,
De verwachting is dat er binnen enkele jaren anderhalf miljoen Brusselaars en zeven miljoen Vlamingen zijn. Of dat het gevolg is van aangroei van de bestaande bevolking of van migratie doet er weinig toe. Het punt is dat het aantal mensen toeneemt en dat dat geen goede zaak is voor het evenwicht tussen mens en natuur.
Wat de vergrijzing betreft: moeten we dan gedurende 20 of 30 jaar kroostrijke gezinnen blijven aanmoedigen, tot de babyboomgeneratie verdwenen is?
Overigens is het spreiden van 'welvaart, kennis en macht' een goed idee, maar het een sluit het ander niet uit. -
jan van reusel schreef
een degressieve fiscale aftrek zou logisch zijn àls de leeftijdsopbouw in de westerse landen 'gezond' zou zijn. dat is niet het geval. we hebben de komende halve eeuw te maken met 'ontgroening' en 'vergrijzing': procentuele afname van jonge mensen, groei van het percentage oudere -minder productieve- medeburgers. dat heeft gevolgen voor de welvaart in de westerse samenleving.
tweede gedachte: ondanks fiscale maatregelen, ondanks een royaal gezinstoeslag-beleid, blijft het geboortecijfer in het westen dalen of gelijk. er zijn kennelijk andere mechanismen die mensen er toe aan zetten om minder kinderen te hebben. stijgende welvaart lijkt me daarvoor een belangrijke factor. en in het verlengde daarvan: mensen hebben sinds een halve eeuw steeds meer controle over hun eigen vruchtbaarheid. (het is overigens een fabel dat vooral armere (lees: allochtone) bevolkingsgroepen in ons land meer kinderen zouden hebben. dat klopt enigszins voor de 'eerste generatie', voor de generaties daarna 'passen deze groepen zich snel aan'!)
tenslotte: dat desondanks in west-europa de bevolking toeneemt komt voor het grootste deel voor rekening van 'de migratie'. rijke landen trekken mensen aan uit landen waar meer 'zwart zaad' is. dit is een verschijnsel dat zo oud is als de mensheid.
zelf ben ik van mening dat het spreiden van 'welvaart, kennis en macht' meer zoden aan de dijk zet dan het invoeren van een lineaire aftrek voor kinderen ten laste.