Sociaal wonen moet sociaal blijven
Al jaren doen gemeentes en sociale huisvestingsmaatschappijen moeite om sociale huizen en kavels aan te bieden aan kopers die aan bepaalde voorwaarden voldoen.Of deze al dan niet op een eerlijke manier verkocht worden is 1 discussie, maar de voorwaarden om aanspraak te maken op de (bijna) 'sociale prijsvoorwaarden' zijn steeds beperkt in duur. Wanneer deze periode is afgelopen, komt de woning op de reguliere markt terecht. De bewoners kregen een korting op de aankoopprijs en zien na afloop van de periode hun huis plots in waarde stijgen. Het zou niet mogen zijn dat een grond/huis die/dat eens sociaal was, zijn sociale statuut verliest. Daarom lijkt het mij niet meer dan normaal dat een huis voor altijd in dat sociale statuut moet blijven, dat voordeel moet ook gelden voor volgende eigenaars. Wij Vlamingen houden heel hard vast aan aan ons huisje-tuintje, maar het is onhoudbaar om steeds nieuwe sociale kavels te creëren. Een veel beter en socialer systeem zou een vorm van erfpacht zijn, waarbij de grond in erfpacht wordt gegeven aan de bewoner. De bewoner mag wel zijn huis verkopen, maar niet de grond, die moet door de nieuwe eigenaar weer in erfpacht worden genomen bij het bestuur.